به گزارش اداره‌کل روابط عمومی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، «دنیای افراد نابینا با بینا کاملا متفاوت است و برای درک بهتر آن‌ها کافی است، سه یا چهار دقیقه چشمانمان را ببندیم تا دچار چالش‌های بزرگی شویم!»؛ این جمله فقط از یک فرد بینا و بصیر برمی‌آید که با دقت و دلسوزی، رنج‌های کتابخوانان نابینا را به چشم دیده و هر روز آن‌ها را درک کرده است؛ «ندا نوری» که کارشناسی‌ارشد مهندسی نرم‌افزار دارد و بهتر و بیشتر از هرکس به اهمیت و لزوم ارتقای تکنولوژی و آموزش حرفه‌ای برای نابینایان و کم‌بینایان واقف است. او معتقد است که این چالش‌های عجیب وقتی بیشتر می‌شود که یک فرد نابینا یا کم‌بینا، پشت سیستم کامپیوتر می‌نشیند و وقتی می‌خواهد نیازهای دیگران را برطرف کند، خودش نیازمند کمک است. او آموزش و پیشرفت نرم‌افزاری را دوای درد اعضای خاص کتابخانه‌ها می‌داند.  

این کتابدار در جلسه کارگروه نابینایان با دبیرکل نهاد، برای توسعه در حوزه آموزش، برنامه‌ها و پیشنهاداتی ارائه داد: برای یک سازمان و یک ارگان خدماتی، مهمترین کار، آموزش کارمندان است تا خدمات درستی ببینند و ارائه دهند. ما در نهاد، هر چقدر سعی کنیم که به کتابداران نابینا و کم‌بینا کمک کنیم که در بحث آموزش، کارکرد و ایاب و ذهاب مستقل باشند، در واقع هم به نهاد، هم به خودشان و هم به جامعه‌ای که با آن‌ها در ارتباط هستند، خدمت کرده‌ایم.

این عضو کارگروه نابینایان و کم‌بینایان نهاد، به ارزیابی اقدامات مثبت گذشته مثل توسعه امکانات، تجهیزات و منابع هم اشاره داشت، اما او همچنین معتقد است: فضای اختصاصی نابینایان در کتابخانه‌ها، نیاز به تقویت دارد. از نظر نرم‌افزار و آی‌تی هم جای کار وجود دارد تا دسترس‌پذیری‌ها استانداردتر شوند، چون نهاد، باید نسبت به دستگاه‌های دیگر، پیشرو باشد.

جمله آخری که ندا نوری بر آن تاکید داشت، شاید بهترین حسن‌ختام برای این گفت‌وگو باشد، زمانی که گفت: جلسات حضوری به تعامل افراد بینا و نابینا خیلی کمک می‌کند و من تا جایی‌که توانستم، سعی کردم همیار بچه‌ها باشم. من پل ارتباطی بین دنیای بینایی و نابینایی شدم و کسی که در شرایط من باشد، شاید بهتر نیازها و کمبودهای این قشر را نسبت به سایر بینایان درک کند.