به گزارش روابط عمومی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان فارس، کارگاه داستان‌نویسی کودک و نوجوان «سفر به دنیای کودکی» با تدریس احمد اکبرپور؛ نویسنده و مدرس برجسته‌ ادبیات کودک و با حضو کتابداران کتابخانه‌های عمومی فارس، روز سه‌شنبه ۲۲ مهرماه در کتابخانه عمومی شهید رئیسی شیراز برگزار شد.

اکبر پور در این نشست به اهمیت توجه به آثار کودک ایرانی پرداخت و اظهار کرد: با اطمینان می‌گویم در ایران، سالیانه به اندازه کشورهای پیشگام در ادبیات کودک آثار خوب تولید می‌شود، اما حجم آثار ترجمه بسیار زیاد است که گاها باعث می‌شود کتاب‌های ایرانی کمتر به مخاطب معرفی شود. حتی در جامعه کتاب‌خوان و کتابدار، کمتر شناخته شده است.

خالق کتاب «من نوکر بابام نیستم» با تاکید بر اینکه وظیفه همه ما که با کتاب محشوریم این است که کودکان و نوجوان ها را با کتاب‌های ایرانی آشنا کنیم، گفت: اتفاق تلخی افتاده که نوجوان ایرانی با افتخار می‌گوید که ما کتاب ایرانی نمی خوانیم. هویت و فرهنگ ما با این نوع نگرش در خطر است.

وی اضافه کرد: چندین نهاد برای ارزش‌گذاری کتاب‌های خوب وجود دارد. شورای کتاب کودک، انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، کتاب سال وزارت ارشاد و ... که کتاب‌های منتشر شده را بررسی می‌کنند و بهترین آثار کودکان و نوجوانان ایرانی را که در جامعه ملی و بین‌المللی موفق است، معرفی می‌کنند. کتابداران و فعالان حوه کودک لازم است کتاب‌های موفق نویسندگان ایارن را شناسایی و به مخاطبان معرفی کنند.

اکبرپور تصریح کرد: در ادبیات کودک تصویرگری و داستان از کشورهای منطقه جلوتر است.

این نویسنده مطرح ادبیات کودک و نوجوان  ایران در بخش دیگر سخنان خود به مفهوم ادبیات و کتاب داستان کودکان پرداخت و گفت: ادبیات، آموزش نیست. کتاب داستان، باید دنیای جدید برای کودک ایجاد کند و او را از دنیای سخت واقعیت دور کند.

نویسنده «شب بخیر فرمانده» عنوان کرد: داستان کودک قبل از هر چیز ادبیات است و باید تمام ویژگی‌های داستان همچون غیرقابل پیش‌بینی بودن، شخصیت‌پردازی و تعلیق و... را داشته باشد.

وی با تاکید بر اینکه ادبیات را نباید آموزشی کرد، گفت: ادبیات دنیای تخیل است. کودک باید از خواندن کتاب و داستان، لذت ببرد. مسیر کودکی از ادبیات می گذرد که دروازه تخیل است. کودکان برای اینکه در آینده در هر حیطه ای موفق باشند، به تخیل و خلاقیت نیاز دارند.

اکبرپور با بیان اینکه ذهنیتی آموزش و پرورش از ادبیات اشتباه است، گفت: همه ما برای کسب آرامش و لذت به سراغ ادبیات می‌رویم. حافظ را باز می‌کنیم و غزل می‌خوانیم و کیف می‌کنیم. حافظ به ما نکته‌ای نمی‌آموزد، اما غزل حافظ آرامش می‌بخشد، چون ذات ادبیات این است. باید به فرزاندان خود نیز این مجال را بدهیم تا وارد دنیای ادبیات شوند، نه داستان‌های آموزشی.