به گزارش روابط عمومی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان اردبیل، نشست تخصصی «نگاهی نو به اندیشه‌های مولانا» با حضور پروانه رضاقلی‌زاده، مدیرکل کتابخانه­‌های عمومی استان؛ مسروره مختاری، رییس انجمن ترویج زبان و ادب فارسی شعبه استان اردبیل و عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی؛ علی اسماعیلی، پژوهشگر و دانش­‌آموخته مقطع دکتری رشته فلسفه؛ محمد ابراهیم­‌پور نمین، پژوهشگر حوزه تصوف و عرفان و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی آستارا و جمعی از فعالان ادبی و فرهنگی، در سالن کنفرانس کتابخانه مرکزی اردبیل برگزار شد.

مدیرکل کتابخانه های عمومی استان در ابتدای این مراسم، با تبریک سالروز بزرگداشت مولوی به جایگاه و اهمیت مولوی در موضوعات حکمت و عرفان اشاره کرد و گفت: مولانا از چهره‌های پرفروغ و نام آشنای ادبیات ایران است و کتاب «مثنوی معنوی»، یکی از مهمترین شاهکارهای ادبی تاریخ ادبیات ایران و جهان است که بسیار مورد توجه ادب دوستان در داخل و خارج کشور قرار گرفته است.

وی در ادامه سخنان خود، از کتابخانه‌های عمومی به عنوان یکی از ظرفیت‌های عظیم فرهنگی و اجتماعی یاد کرد و افزود: راه‌اندازی محافل ادبی و نشست‌های علمی و تخصصی گامی مهم در جهت تقویت بنیه‌های فرهنگی است که کتابخانه‌های عمومی توانسته است یا هماهنگی تشکل‌های علمی و فرهنگی، به عنوان یک پایگاه فرهنگی و اجتماعی اثرگذار ظاهر شود.

در ادامه این نشست، مسروره مختاری ضمن قدردانی از کتابخانه­‌های عمومی در برگزاری برنامه­‌های تحلیلی در حوزه‌های مختلف علمی گفت: یکی از ضرورت‌های مهم در حوزه ادبیات فارسی، معرفی مولانا و آثار و افکار آن فیلسوف نامی به نسل جوان و نوجوان است.  قرآن و مثنوی به قدری مفاهیم مشترک دارند که برخی مثنوی را قرآن عجم خوانده‌اند.  مولوی دارای فراست بود و فراست یعنی آینده‌­نگری. اینکه قرن­‌ها بعد، ما برای مولوی بزرگداشت برگزار می­‌کنیم؛ او پیشاپیش می­‌دانست که به چه جایگاه عظیمی دست یافته و آیندگان ارزش کار او را خواهند دانست.  اگر هستی را که آفریده خدای تواناست به مثابه دریا تلقی کنیم، مولوی یکی از بزرگترین نهنگ­‌هایی است که در این دریا یافت می­‌شود.

علی اسماعیلی، از دیگر سخنرانان این مراسم نیز طی سخنانی اظهار داشت: مواجهه با هستی برای هر متفکری به گونه­‌ای خاص است. وقتی اندیشمندان به موضوعاتی مثل ناپایداری زندگی، مرگ، وجود شرّ در جهان و... می­‌پردازند و انسان را عاجز از حل تمام کاستی­‌ها می­‌بینند، هر کدام به گونه­‌ای با هستی مواجه می­‌شود.  مواجهه مولانا با هستی عاشقانه است و او عاشقی را تنها راه تاب‌آوردن انسان می­‌داند و معرفی می­‌کند. لذا برای فهم مولانا و اندیشه­‌ها و اشعار او نیز باید مخاطب مبتلای عشق باشد.

محمد ابراهیم‌­پور هم خاطرنشان کرد: مولانا را باید در بستر تصوف ویژه خراسانی، خوانش و داوری کرد. نشناختن بستر اندیشه­‌های مولانا و نداشتن یک متدولوژی برای خوانش او در برخی مواقع، مخاطبانی را دچار کج­‌فهمی کرده است.  مثنوی سراسر داستان پندآموز است که اگر مخاطب عام، معنای چند بیتی از آن را هم نداند، در فهم او خللی پدید نمی­‌آید.  مولانا مانند رودی است که انواع مختلفی از درّ و گوهرهای ریز و درشت را در خود دارد و هرکس به فراخور درک  و ظرفیت خود از آن بهره و لذت می­‌برد.